Τον τελευταίο καιρό οι αυλές, οι πλατείες, τα ξεχασμένα δρομάκια αλλάζουν χρήση. Το δημόσιο αποκτά ιδιωτικότητα και το ιδιωτικό ανοίγεται στο δημόσιο. Φεύγουμε από το μπαλκόνι του σπιτιού μας και επιλέγουμε την ανοιχτή πλατεία ή τον όμορφα φωτισμένο δρόμο για να πιούμε το ποτό μας, ενώ την ίδια στιγμή ανοίγουμε την αυλή μας για να μαζευτεί κόσμος και να μοιραστούμε όλοι μαζί μια συναυλία!
Αφορμή αποτέλεσε μία σειρά από βόλτες μέσα στο Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Η μία στην
οδό Πιττακή και μία στο event
Frontyard 2013 σε μία αυλή στο Μαρούσι.
Το πρώτο μεταφέρει την ιδιωτικότητα του εσωτερικού χώρου στο δημόσιο. Ως εκ τούτου ένα πέρασμα από το δρόμο σε μεταφέρει σ'ένα χώρο οικείο, που δημιουργεί την αίσθηση της γαλήνης και την παρηγοριάς-αισθήματα που συνηθίζεται να μας δημιουργεί η παραμονή μας στο σπίτι-σε αντίθεση με το άγχος που προσφέρει ένας δρόμος με κίνηση και φασαρία.
Το δεύτερο ήταν ένα άνοιγμα του σπιτιού μας στον κόσμο, με μοναδική ανταπόδοση τα χαμόγελα και την πολλαπλασιαστική δύναμη της καλής διάθεσης. Ο κήπος τους σπιτιού ολάνθιστος, φωνές, τραγούδια,γέλια, φαγητό, ποτό, γκράφιτι με συμμετοχή από όλους και αποδέκτες πάλι όλους...
Βασικό συστατικό και στις δύο περιπτώσεις η κοινή συμμετοχή, το μοίρασμα..Κάτι όμορφο το μοιραζόμαστε περισσότεροι και αποκτά ακόμα μεγαλύτερη δύναμη, ακόμα μεγαλύτερο αντίκτυπο!
Ανοίξτε τα σπίτια σας, βγείτε στους δρόμους και μαζί ανοίξτε τα μάτια σας και την καρδιά σας..κάτι απλό που μοιράζεται μπορεί να προσφέρει αναπάντεχες στιγμές ευτυχίας!
