Ξυπνάς...νυστάζεις, έρχεται το μεσημέρι...νυστάζεις, έρχεται το βράδυ...νυστάζεις! Κι αναρωτιέσαι...γιατί νυστάζω, γιατί να μην έχω μία τόση δα ωρίτσα ύπνο ακόμη;; Και η μέρα περνάει κι εσύ χασμουριέσαι...Και ιδού το μεγάλο ερώτημα: Σου λείπει ύπνος ή σου λείπει ξύπνιος;;; Ή για να το θέσουμε καλύτερα, δεν κοιμάσαι ή δε ζεις;
Σκέψου μόνο πόσες φορές σε πήρε ο ύπνος νωρίς στον καναπέ και σηκώθηκες το επόμενο πρωί κουρασμένος ακόμα, νυσταγμένος ταλαιπωρημένος. Θυμήσου όμως και τις μέρες που πήγες στη δουλειά ξενυχτισμένος από γέλια και όμορφες παρέες και δε γκρίνιαξες, αγόρασες μόνο τον πιο δυνατό καφέ που διαθέτει το μαγαζί και έκανες χαμογελώντας τη δουλειά σου.
Αν αυτό που σε νυστάζει είναι η ζωή σου «αλατοπιπέρωσε» τη! Θυμήσου τι σε κάνει ευτυχισμένο, τι σε γεμίζει χαρά, τι σε κάνει να νιώθεις και να είσαι πιο ενδιαφέρον άνθρωπος και μην το κρατάς για τα σαββατοκύριακα. Κάθε μέρα κι από λίγο και ο ύπνος σου θα είναι απλώς μια απολαυστική παύση ανάμεσα στις –περισσότερο ή λιγότερο- συγκλονιστικές κατά τ’αλλα μέρες σου.
Αν πάλι σου απλά ο οργανισμός σου δεν ξεκουράζεται, ξέκλεψε λίγο ύπνο μέσα στη μέρα χωρίς κατά ανάγκη να κοιμηθείς. Άσε το μυαλό σου να χαθεί στο άπειρο και να σεργιανίσει όπου του έρθει χωρίς έλεγχο για λίγες στιγμές και «υποχρέωσε» τον εαυτό σου να χαλαρώσει μόλις γυρνάς από τη δουλειά και πριν ξεκινήσεις οτιδήποτε άλλο.
Ο ύπνος θρέφει τα παιδιά αν το παιδί που κρύβετε μέσα σας πεινάει, μην του στερήσετε αυτή την απόλαυση!
Σας φιλώ
