Της Παρασκευής οι βόλτες!

Παρασκευή έφτασε, λιακάδα, άνοιξη, χαρές και πανηγύρια! Μαζέψτε δυο-τρεις αγαπημένους φίλους, μια μικρή πλατεία κι ένα καλόκαρδο μαγαζί και τώρα που οι μέρες είναι ζεστές και οι νύχτες γλυκές βγείτε να τα πείτε. Θυμηθείτε που κάνατε τις βόλτες σας μικροί με ένα παγωτό στο χέρι, σε ποια παγκάκια ήπιατε τις πρώτες σας μπύρες σαν έφηβοι, σε ποια δρομάκια χαθήκατε πιασμένοι χέρι-χέρι με τους πρώτους σας έρωτες και ξετρυπώστε τα ξανά. Κάθε Παρασκευή και μια γιορτή, κάθε εβδομάδα και μία εξερεύνηση...

Εβδομάδα πρώτη και...Κάτω Πετράλωνα!

Φτάνεις στην πλατεία Ηούς διαλέγεις τραπεζάκι, λες δυο-τρεις γλυκές καλημέρες με χαμογελαστούς ανθρώπους και η καρδιά σου γίνεται «Περιβολάκι»...πιάνεις στα χέρια σου ένα τετράδιο μαθητικό γραμμένο στο χέρι και αρχίζουν τα ταξίδια στους μυρωδάτους καφέδες, τα γλυκά του κουταλιού, τα κρασιά και τα τσιπουράκια (αχ τα τσιπουράκια...!). Κι έρχεται μετά κι εκείνη η υπόλευκη σελίδα με τα πιάτα της ημέρας... κι αντικρίζεις θυμωμένες φέτες και τραγανές παντζαροσαλάτες, σύγλινα που εξαφανίζονται με την άφιξη τους στο τραπέζι και χοιρινά που κολυμπούν ανέμελα σε σαλτσούλα πορτοκάλι.

Είναι όμορφα σ’αυτό το περιβόλι. Νιώθεις σαν έχεις ξαναπάει, φιλόξενα, ζεστά, χαρούμενα. Βοηθάει να λυθεί η γλώσσα και να ανοίξουν οι καρδιές. Και είναι κάτι περισσότερο από ένα καφενείο. Υπάρχει κάτι από πίσω που θα ανακαλύψεις μόλις πας. Κάτι που δείχνει πως οι παρέες, οι ομάδες, έχουν δύναμη δημιουργική, να αλλάξουν τον κόσμο.

Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια, κάντε μια βολτούλα από κει πιείτε ένα καφεδάκι και κεράστε και ένα σε κάποιον που θα το λαχταρά. Θα περάσετε όμορφα, κι εσείς και το στομάχι σας, και η ψυχούλα σας! Κι όταν θα πάτε μην ξεχάσετε να περιεργαστείτε καλά το χώρο...από τις αφίσες στο τζάμι, μέχρι τους τοίχους του μαγαζιού, κάποια μυστικά θα έχουν να σας ψιθυρίσουν!

Σας φιλώ!

Υ.Γ: Φωτογραφίες δε βγάλαμε γιατί το τσίπουρο ήταν πολύ καλό για να μας το επιτρέψει!

"Το Περιβολάκι", Αθηναίου 7 και Πλατεία Ηούς

...Ταξιδάκια!

Η άνοιξη ήρθε, ο ήλιος τρεμοπαίζει στα βλέφαρα, τα μάτια κλείνουν και αρχίζουν τα ταξίδια. Πραγματικά ή φανταστικά, προγραμματισμένα ή απρόβλεπτα, τα ταξίδια είναι το απόλυτο παιχνίδι του μυαλού, τόσο όταν η ζωή σου ξεχειλίζει αδρεναλίνη, όσο κι όταν έχει βυθιστεί στη γωνιά του καναπέ της.

Μπορεί ο σκοπός να υποδείξει το μέρος, μπορεί ο τόπος όμως να γίνει κι από μόνος του ο σκοπός σου. Μπορεί να έχεις ανάγκη από ξεκούραση, μπορεί από περιπέτεια. Μπορεί να θες να σεργιανίσεις σε δρόμους, μπορεί να θες να ανέβεις βουνά. Μόλις αφουγκραστείς τις ανάγκες σου, θα σε βγάλει ο δρόμος εκεί που πρέπει. Από την άλλη πάλι, όπως κι αν νιώθεις, το όνειρο σου ίσως είναι να πιεις κρασί στη Μονμάρτη ή να φας σποράκια σ’ ένα παγκάκι στο Θερμαϊκό ή να μπλεχτείς με τα πλήθη στην Times Square ή να ατενίσεις ένα ξημέρωμα στον Όλυμπο.

Κάθε άνθρωπος και μία προσωπικότητα, κάθε τόπος και μία ιδιοσυγκρασία. Ένα ταξίδι είναι πάντα μια αφορμή για δύο γνωριμίες. Μία με τον εαυτό μας και μία με τον τόπο. Κι έρχονται και μπλέκονται αυτές οι δύο και διαμορφώνει το ένα το άλλο. Η πόλη, το χωριό, το νησί, η ουτοπία σου μέχρι να φτάσεις, παίρνει χρώμα από την παρουσία σου. Δίνεις τη θέρμη σου, τον ενθουσιασμό σου, τα μάτια σου βλέπουν πράγματα που κανένας άλλος ποτέ δεν είδε...γιατί είναι η δική σου οπτική που τα χρωματίζει. Κι εσύ όμως ποτέ ξανά δε θα είσαι ο ίδιος. Γιατί άγγιξες την ου-τοπία σου, την έκανες ευ-τοπία, δική σου, κι αυτή πέρασε στις εικόνες σου, στις μυρωδιές σου, στις αναμνήσεις σου και σε άλλαξε...

Άνοιξε τα μάτια τώρα, πάρε ένα κουτί και ρίξε μέσα το πρώτο κέρμα. Άνοιξε και τα παράθυρα να μπει φρέσκος αέρας και ετοιμάσου γιατί το επόμενο ταξίδι είναι προ των πυλών. Ψάξε, ρώτα, συζήτησε το, γιατί η μισή χαρά είναι στην προετοιμασία. Βάλε και λίγο μουσική και μουρμούρισε...ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη σου, στα μεγάλα νησιά του μυαλού και του χάρτη σου...

Σας φιλώ!